KRAJ/PROBLEM
Rohindżowie to grupa etniczna, która w przeważającej większości zamieszkiwała stan Rakhine na wschodnim wybrzeżu Mjanmy (dawniej Birmy). Od dziesięcioleci cierpi z powodu prześladowań, które zmusiły ją do ucieczki do sąsiedniego Bangladeszu. Rohindżowie zostali uznani przez ONZ za najbardziej prześladowaną mniejszość etniczną świata.
Rohindżowie w Mjanmie nie mieli praw obywatelskich, w tym możliwości podjęcia normalnej edukacji oraz pracy. Nie obejmował ich też birmański system opieki zdrowotnej. W życiu codziennym zmagali się z ograniczeniami w przemieszczaniu się. Stworzony w Rakhine zinstytucjonalizowany system segregacji i dyskryminacji społeczności muzułmańskich doprowadził do powszechnych ataków na tę ludność. Do kulminacji ich prześladowań doszło w sierpniu 2017 roku, kiedy to uciekając przed armią birmańską, ponad 700 tysięcy Rohindżów schroniło się w regionie Cox’s Bazar w Bangladeszu, dołączając tym samym do tych, których uciekli wcześniej. W rezultacie, w okolicy Cox’s Bazar utworzono największy na świecie obóz uchodźców, gdzie w prowizorycznych namiotach mieszka dziś ponad milion osób.
Rohidżowie w obozie potrzebują opieki medycznej, do której nie mieli dostępu w Mjanmie. Obozowe warunki życia sprzyjają rozwojowi i przenoszeniu się chorób; na przykład, w listopadzie 2017 roku wśród uchodźców pojawiła się dawno zapomniana w innych miejscach świata błonica. Szczególnie wrażliwą grupę stanowią kobiety i dzieci, często cierpiące z powodu niedożywienia. Wiele kobiet Rohindża cierpi na schorzenie przetoki położniczej będącej powikłaniem okołoporodowym, które często skutkuje śmiercią noworodków i komplikacjami zdrowotnymi u matek.
Mimo wysokiego poziomu traumy, której Rohindżowie doświadczyli w Mjanmie, niewielu z nich ma dostęp do wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego. Część osób cierpi na zespół stresu pourazowego, a inni, mieszkając w obozie, w dalszym ciągu doświadczają szczególnie wysokiego poziomu stresu psychicznego, co prowadzi do coraz większej liczby osób cierpiących na zaburzenia depresyjne i lękowe.
ORGANIZACJA
HOPE Foundation for Women & Children of Bangladesh (HOPE Foundation) została założona w 1999 roku przez dr. Iftikhera Mahmooda w celu zapewnienia opieki medycznej kobietom w ciąży i dzieciom mieszkającym na terenach wiejskich Cox’s Bazar. Organizacja pomaga Rohindżom od samego początku obecnej fazy kryzysu humanitarnego w Bangladeszu. Dzięki stworzeniu kompleksowego systemu pomocy medycznej obejmującego szpital, sieć klinik i transport medyczny, HOPE Foundation pomogła już tysiącom pacjentów.
PROJEKTY
Współpraca pomiędzy Kulczyk Foundation i HOPE Foundation rozpoczęła się w 2017 roku, kiedy to wsparliśmy budowę szpitala polowego. Postawione zostały wówczas 22 namioty szpitalne, które wyposażono w nowoczesny sprzęt medyczny pozwalający zapewnić profesjonalną opiekę zdrowotną kobietom i dzieciom. Link do projektu.
Ponadto od 2019 roku Kulczyk Foundation wspiera działania HOPE Foundation na rzecz poprawy stanu zdrowia psychicznego kobiet i dzieci Rohindża mieszkających w regionie Cox’s Bazar. Dzięki współpracy obu organizacji kobiety i dzieci żyjące w obozie dla uchodźców mają ułatwiony dostęp do darmowej opieki psychologicznej oraz informacji nt. zdrowia psychicznego w placówkach HOPE Foundation. Kobiety cierpiące na depresję poporodową traktowane są priorytetowo przy otrzymywaniu leczenia.
W 2019 roku rozpoczęliśmy również współpracę przy kolejnym projekcie HOPE Foundation, jakim jest budowa szpitala HOPE Maternity & Fistula Center – centrum położnictwa i leczenia przetoki. Placówka ta pozwoli zapewnić stałą opiekę okołoporodową wielu kobietom w potrzebie. Dodatkowo będzie specjalizowała się w operowaniu powikłania poporodowego, jakim jest przetoka położnicza, a lekarze będą otrzymywali tam szkolenie nt. odpowiedniego leczenia tego schorzenia.
