Kiedy posłuchamy uważnie, jak do siebie nawzajem mówimy, bardzo często możemy usłyszeć dużo wypowiedzi oceniających, krytykujących, pouczających. Mówimy tak, ponieważ taki język obserwujemy w naszym życiu.
Język ty, język ocen, krytyki jest językiem powodującym cierpienie i zamykającym nas na kontakt z innymi.
Język osobisty, chociaż mało obecny w codzienności, jest bardzo naturalnym językiem. Naturalnym, bo mówi o nas. A kto zna nas lepiej niż my sami? Język osobisty jest pokazaniem światu naszego wnętrza, naszego świata myśli, odczuć, przekonań. Nie może ranić, nie może budować murów, bo jest językiem autentycznym, prawdziwym i nie narusza niczyich przestrzeni i granic.
Zamiast powiedzieć „głupio myślisz”, mogę – używając języka osobistego – powiedzieć: „Mam inne zdanie na ten temat. Uważam, że… wziąłem/wzięłam pod uwagę…”. To naprawdę dużo zmienia.
CELE ZAJĘĆ
Nauczać to znaczy przekazać coś więcej niż wiedzę