Scenariusze 10-15 lat - Edycja 3 (13-15 lat)

Dystans społeczny określa indywidualną tendencję jednostki do tego, aby zbliżać się do ludzi lub unikać określonych osób i sytuacji. Miarą dystansu społecznego jest bliskość, na jaką godzi się jednostka w relacjach z różnymi osobami. Świadome zmniejszanie dystansu, czyli przekraczanie granic jednostki przez innych ludzi, jest swoistą formą przemocy wobec niej, natomiast nieświadome – formą agresji. W jednym i drugim przypadku wiąże się z brakiem szacunku dla jej prywatności, intymności, uczuć i przeżyć. Naruszenie granic zmusza człowieka do uczestniczenia w sytuacji, w której nie chciał się znaleźć. Przekraczać można zarówno granice fizyczne drugiego człowieka, zmniejszając odległość dzielącą osoby do rozmiarów nieakceptowanych przez jedną ze stron, jak również granice emocjonalne, wywołując zażenowanie, poczucie poniżenia, lekceważenia, krzywdy, strach. Każda z tych sytuacji negatywnie wpływa na dobrostan psychiczny jednostki. Ma ona wówczas prawo zaprotestować, w sposób jednoznaczny zaznaczyć, że nie akceptuje tej sytuacji, nie godzi się na zmniejszanie dystansu, na przekraczanie granic. Ma prawo w sposób asertywny określić swoje granice i bronić się przed ingerencją drugiego człowieka w to, co osobiste.

CELE ZAJĘĆ

WIEM: Uczeń wie, że każdy ma prawo do stawiania swoich indywidualnych granic – fizycznych i psychologicznych. Zna konsekwencje, jakie powoduje niedostrzeganie i nieszanowanie granic własnych oraz innych ludzi.

CZUJĘ: Uczeń rozumie, co czuje osoba, która nie potrafi stawiać psychologicznych granic lub której granice są przekraczane.

POMAGAM: Uczeń wyraża gotowość mówienia otwarcie o swoich psychologicznych granicach oraz deklaruje, że będzie szanował granice innych ludzi. Poprzez swoją postawę będzie pomagał innym szanować ich granice.