Scenariusze 10-15 lat - Edycja 3 (13-15 lat)

Krzywda jest szkodą wyrządzoną drugiemu człowiekowi. Może być szkodą moralną, fizyczną, materialną, emocjonalną. Krzywdzące jest postępowanie, które rani innych ludzi, którego efektem jest ich wykorzystywanie, poniżanie lub niszczenie. W szczególny sposób należy zwrócić uwagę na kwestię czynienia krzywdy osobom, które nie mogą jej przeciwdziałać, są po prostu bezbronne. W tym gronie znajdują się głównie dzieci, młodzież, osoby słabsze, starsze, osoby, które wyglądają inaczej niż otaczający je ludzie, zachowują się w nieco odmienny sposób, niż jest to przyjęte w danej społeczności. W sytuacji, gdy ktoś jest krzywdzony, możemy przyjąć trzy postawy: aktywnego udziału w krzywdzeniu, bierności lub aktywnego sprzeciwu. Aby móc aktywnie się sprzeciwić, trzeba dostrzec, że inny człowiek jest krzywdzony, że wyrządza się mu zło. Nasza uwaga musi więc być skierowana na tego człowieka, jego potrzeby i sytuację, w której się znajduje. Powinniśmy też umieć postawić się w roli tej osoby, aby zrozumieć, co czuje i przeżywa. Konieczne jest także uświadomienie sobie, jakie są konsekwencje tego, że komuś dzieje się krzywda. Innymi słowy, musimy zdać sobie sprawę z konsekwencji krzywdzenia. Najważniejsze jednak, abyśmy zastanowili się, co możemy w takiej sytuacji zrobić, jakie mamy kompetencje i możliwości działania. A jest ich wiele: możemy przecież uruchamiać działania profilaktyczne (chroniące), interwencyjne, terapeutyczne, reagować indywidualnie lub łączyć siły i prosić innych o pomoc i wsparcie. Najważniejsze, byśmy nie pozostawali bierni. I tę właśnie kwestię – przeciwdziałania krzywdzeniu - podejmuje lekcja inspirowana wydarzeniami w Papui-Nowej Gwinei, do udziału w której zapraszamy.

CELE ZAJĘĆ

WIEM: Uczeń wie, jakie są formy znieważania człowieka, oraz ma świadomość tego, że trzeba reagować, kiedy innym dzieje się krzywda. Zna konsekwencje braku reakcji na krzywdę.

CZUJĘ: Uczeń potrafi określić, co czuje osoba, która doświadcza krzywdy i braku reakcji na nią.

POMAGAM: Uczeń wyraża gotowość sygnalizowania, kiedy jemu dzieje się krzywda. Uczeń wyraża gotowość reagowania, gdy inni ludzie doświadczają krzywdy.