Niemal codziennie docierają do nas przekazy medialne mające zwrócić uwagę na problem przemocy i krzywdzenia. Akcje społeczne i kampanie antyprzemocowe nie pozwalają zapomnieć, że w naszym społeczeństwie mimo systematycznego wzrostu świadomości i stopniowego kształtowania się postaw aktywnego sprzeciwu wobec przemocy, sytuacje krzywdzenia osób słabszych dzieci, kobiet, ludzi starszych, chorych, niepełnosprawnych, wcale nie należą do rzadkości. 5ozprawiają się z mitami, przekonując, że „bicie uczy tylko złych rzeczy”. Zachęcają, byśmy nie byli obojętni - „nie zamykaj oczu na przemoc wobec dzieci”. Wszyscy w coraz większym stopniu zdajemy sobie sprawę z tego, że codziennie naruszane są prawa ludzi. Nie zawsze jednak uświadamiamy sobie, jakie konsekwencje niesie ze sobą bycie krzywdzonym. Niezależnie od tego, czy krzywda jest wyrządzana celowo czy nieumyślnie, powoduje deprywację potrzeb jednostki: bezpieczeństwa, opieki, troski itp. Doświadczenie krzywdy wiąże się z wielkim bólem i cierpieniem psychicznym, a nierzadko również fizycznym. Prowadzi do poczucia osamotnienia, bezradności, wywołuje lęk, strach, złość, chęć wzięcia odwetu. Lekcja, do udziału w której zapraszamy, jest właśnie o krzywdzeniu i o emocjach doświadczanych przez osoby krzywdzone. Powinna stać się okazją do zachęcenia uczniów do aktywnego przeciwstawienia się krzywdzeniu. Wzywamy: reagujcie, gdy komuś dzieje się krzywda!
CELE ZAJĘĆ
WIEM: Uczeń wie, że ważne jest reagowanie, gdy komuś dzieje się krzywda.
CZUJĘ: Uczeń rozumie, jak czuje się osoba krzywdzona przez innych.
POMAGAM: Uczeń reaguje, gdy komuś dzieje się krzywda.
Nauczać to znaczy przekazać coś więcej niż wiedzę
Zwykle najwięcej uczymy, kiedy nawet nie próbujemy tego robić. Kiedy nasi uczniowie sami odkrywają prawdę o sobie i otaczającym ich świecie. Dlatego warto budować w szkole klimat troski i ciepła, zrozumienia i otwartości na innych, bez wrogości, podziałów, bez dogmatyzmów i racji… W takich warunkach łatwiej o tę najważniejszą w życiu naukę.
Skąd się biorą stereotypy? To efekt uboczny „chodzenia na skróty” naszego umysłu i korzystania w myśleniu z heurystyk zamiast logicznych reguł. Stereotypy przeszkadzają w adekwatnym widzeniu siebie i innych, ale można je unieszkodliwić, zauważając ich automatyczne pojawienie się.